Gelijkheid is er pas zonder ritssysteem

Wie mij een beetje kent, weet dat ik geen groot liefhebber ben van quotawetten. Mensen moeten beoordeeld worden op basis van hun kwaliteiten en dossierkennis. Niet op basis van hun geslacht. Zowel in de bedrijfswereld, de openbare sector als in de politieke wereld. Dat is een gouden regel waar ik heilig van overtuigd ben.

Het is ook de verplichting die je als partij naar je kiezers hebt. Je moet aantreden met de best denkbare lijst voor de uitvoering van je programma, niet de meest geslachtsneutrale. Dat is geen vrijbrief om de traditionele mannenbastions zo te houden. Het is een rotsvast vertrouwen in de capaciteiten van vrouwen om die te slopen. Ook zonder hulpmiddelen van de wetgever. Alsof iemand daar nog aan kan twijfelen.

De inhaalbeweging die vrouwen gemaakt hebben, is volgens mij dan ook niet louter te danken aan de invoering van het ritssysteem. Die was ook daarvoor al ingezet. Het is de verdienste van een generatie vrouwen die dubbel en dwars bewezen hebben dat ze in de politiek thuishoren. Het ritssysteem zal hoogstens een licht katalyserende werking hebben gehad. En zelfs die is niet zonder schaduwzijde.

Excuustruzen

Jammer genoeg heeft het ook een imagoprobleem gecreëerd waarbij sommige vrouwelijke collega's nog steeds niet voor vol worden aanzien. Het aura van de 'excuustruzen' bestaat nog steeds en is een rechtstreeks gevolg van de ondersteunende quotawetten. Je zult weinig politici vinden die dit bevestigen, maar vrouwelijke collega's weten perfect wat ik daarmee bedoel. Als het ritssysteem dus al een heilzaam effect heeft gehad voor de gelijkheid van man en vrouw in de politiek, zal het dat in de toekomst alleen kunnen behouden als het een zeer tijdelijk karakter heeft. Er zal pas echt gelijkheid zijn tussen mannen en vrouwen in de politiek als dergelijke wetten verdwenen en overbodig geworden zijn.

Als politica heb ik overigens een groter probleem met de vraag om het ritssysteem tot onderaan de lijst door te trekken en de verplichting om evenveel mannen als vrouwen op de lijst te zetten. Het bemoeilijkt onnodig de lijstvorming, zoals Open Vld en sp.a vandaag ervaren in respectievelijk Oost-Vlaanderen en Antwerpen. Als op de sterkst mogelijke lijst meer vrouwen - wat in een ideale wereld ongetwijfeld het geval is - voorkomen, hoeft de wet dat niet met een meetlat te gaan nameten.

Politieke correctheid mag een goede politiek niet in de weg staan. Daar heeft de maatschappij niets aan.